ﻫﯿﭽﻮﻗت ...

 

ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ !

 

ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ

 

ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ هیچکس ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺪﺍﺭﯼ

 

هوایت که به سرم می زند ، دیگر در هیچ هوایی،

نمی توانم نفس بکشم! عجب نفس گیر است

هوای بــی تــــــــــــــو ...

 

 

 

 

 

 

تو مرا یاد کنی یا نکنی

 

باورت گر بشود گر نشود

 

حرفی نیست

 

اما

 

نفسم می گیرد

 

در هوایی که نفس های تو نیست ...

 

هـمش چشمـامـو مـے بندم
شایـב یادم بــِره چشـمـات

 

 

چـرا آدمـا نميـدونن بعضـی وقتهــــا خــداحافـظ يعنـی :

 

يعنـی نــــذار برم

 

 

يعنـــــــی بــرم گــــردون

 

اگه یه روزی بهت گفتم خداحافظ ، یادت باشه منظورم ...

 

 

 

 

 

 

 

انصاف نیست …

 

 

 

دنیا آنقدر کوچک باشد که آدم های تکراری را روزی هزار بار ببینی …

 

  

 

و آنقدر بزرگ باشد …

 

  

 

که نتوانی آن کس را که دلت میخواهد حتی یک بار ببینی …

 

 

 

بیا قرار بگذاریم که ...

 

هیچ وقت با هم قراری نداشته باشیم

 

 

 

 

 

بگذار همیشه اتفاق بیافتد

 

 

هر جا که می بینم نوشته است :

 

” خواستن توانستن است ”

آتش می گیرم !  ،  یعنی چه ؟!

 

یعنی او نخواست 

 

که نشد ؟
آن کس را که دوست داشتم ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آدم بــا گذشتی بـــود ...

 

 

 

از من هم بــه سادگی گذشت ...

 

 

 

 

دردم این نیست که او عاشق نیست !

دردم این نیست که معشوق من از عشق تهی است !

دردم این است که با دیدن این سردی ها ، من چرا دل بستم . . . ؟ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ﮔﻔﺘﻢ ﻧـﺮﻭ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﮐﻨﯽ

ﺑﺮﮔﺸــﺖ ﻧـﮕــﺎﻡ ﮐﺮﺩ ... ﮔﻔﺘﻢ ﺩﯾﺪﯼ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ …

ﮔﻔـﺖ : ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺷﻤـﺎ ؟